محمد مهدي اسلامي
۲۵ مهرماه ۱۳۳۱ بود که دولت نهضت ملی شدن صنعت نفت اعلام نمود که ایران روابط دیپلماتیک خود را با بریتانیا قطع میکند. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که تلاش انگلستان برای کودتا در ایران در راستای حفظ منافع نفتی خود پس از شکست در برابر این نهضت مردمی برای آنها آشکار گردید. اندکی پس از این بود که تمام دیپلماتهای انگلیس که نقش عوامل اطلاعاتی آن کشور را بازی میکردند، ایران را ترک کردند. این اقدام ضربهای کاری و سرنوشت ساز بود که تمامی امیدها و برنامه ریزیهای انگلستان برای انجام یک کودتا را بر باد داد.
سیاست انگلیسی اما در این ایستگاه متوقف نشد زیرا در همین زمان آیزنهاور در تبلیغات انتخاباتی خود تاکید فراوان بر مقابله با کمونیسم داشت و این نقطه امید چرچیل برای به مشارکت کشاندن دولت آمریکا در نقشه شوم خود بود؛ زیرا ترومن رییس جمهور وقت آمریکا حاضر به مشارکت در طرح انگلیس نشده بود.
این در حالی بود که بر اساس اسناد باقی مانده انگلستان در سالهای قبل از نهضت ملی شدن صنعت نفت شبکه بزرگی از جاسوسان و ماموران مخفی در ایران تشکیل داده بود که تنها یکی از تخصصهای این شبکه راه انداختن شورشهای اجتماعی بود؛ این اقدام تنها یک نقطه کاستی داشت و آن اتاق فرمان کودتا بود که میتوانست به جای سفارت بریتانیا؛ در سفارت آمریکا مستقر شود. اندکی بعد با ریاست جمهوری آیزنهاور شرایط برای نقشه شوم انگلستان محقق شد و آمریکا نقشی کلیدی در اجرای کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بازی کرد. کودتایی که با اعلام رمز کودتا توسط رادیو بیبی سی آغاز شد و برای ۲۵ سال نه تنها نفت که تمام مقدرات کشورمان را تابع دو کشور آمریکا و انگلستان کرد.
جایگاه این دو کشور اما در تاریخ پس از فتح لانه جاسوسی وارونه شد. این بار آمریکا بود که نیاز به یک متحد برای فتنه آفرینی در ایران و انجام نقشههای براندازانه داشت. نقش پررنگ دولت انگلستان در حوادث فتنه ۸۸ هنوز در اذهان ملت ایران زنده است. تونل رفت آمدهای مخفی، جنگ روانی بیبی سی، تبدیل شدن سفارت انگلیس در طول فتنه ۸۸ به یک اتاق جنگ ۲۴ ساعته برای تبادل اطلاعات، حضور دیپلماتهای انگلیسی در میانه آشوبهای خیابانی، بهره برداری از کارمندان محلی جهت برقراری ارتباطات غیررسمی، تبادل و همکاری اطلاعاتی با سایر سازمانهای جاسوسی جهت بهره برداری از اطلاعات و امکانات آنها و... تنها بخشی از تلاشهای انگلستان برای براندازی نظام جمهوری اسلامی در فتنه ۸۸ بود که به رسانهها راه یافت. آنچانکه بعدها خبری منتشر شد که از صدور دستورالعملی شامل ۱۸ بند در خصوص انتخابات در ایران در اواخر سال۸۷ از سوی دولت انگلستان خبر میداد که به تقسیم کار در خصوص فتنه آفرینی در مقطع زمانی انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری میپرداخت.
اگرچه با هوشیاری مردمی و رهبری حکیمانه امام خامنهای فتنه ۸۸ شکست خورد؛ اما تلاشهای براندازانه انگلستان متوقف نگردید. یکی از آخرین موارد آن سخنان جان ساورز رئیس سرویس سرویس جاسوسی انگلیس یک ماه قبل از ترور شهید شهریاری بود که از اقدامات عملیاتی و اطلاعاتی برای توقف برنامه هستهای کشورمان خبر داده بود.
موج نفرت از انگلستان در ایران پس از آن شدت گرفت که دولت انگلیس به سرعت پس از گزارش رسوای آمانو طرح تحریم بانکی ایران و بهطور خاص بانک مرکزی کشورمان را تصویب کرد و در همین زمان خبرهایی از برگزاری جلساتی با دیپلماتهای دیگر کشورهای غربی در سفارت انگلستان برای یارگیری بر علیه نظام جمهوری اسلامی منتشر شد.
این در حالی بود که با تقلیل یکسویه و غیررسمی سطح روابط به حضور کاردار در سفارتخانه ایران در لندن، دلیلی برای ادامه فعالیت سفیر دولت خبیث انگلیس (به تعبیر رهبر معظم انقلاب در نمازجمعه تاریخی ۲۹ خرداد ۸۹) در کشورمان وجود نداشت و موضع عزت، حکمت و مصلحت دولت ایران، ایجاب میکند که سفیر انگلیس از ایران اخراج شود؛ مطالبهای که نهایتاً با تصویب در مجلس، به واقعیت پیوست.
در این میان دولت انگلستان تلاشهای فراوانی کرد که با مذاکره با نمایندگان و یا جوسازیهای رسانهای مانع این اقدام شود، که در این مسیر نیز شکست خورد. اما نکته قابل تامل عبرت از حادثه قطع رابطه با سفارت انگلستان در قریب به ۶ دهه قبل است. سیاستمداران انگلیسی که در سه دهه گذشته از قطع دستشان از منابع ایران خشمگین بودهاند، اینک با تحقیر عزت مدارانه توسط نمایندگان ملت ایران مواجه شدهاند که بر کینه آنها خواهد افزود. در چنین شرایطی باید اقدامات متحدان انگلستان را به شدت رصد نمود و مراقبت کرد تا این بار اتاق فرمان فتنه و آشوب دیگری توسط آمریکا و انگلیس در سفارت کشور ثالثی برقرار نگردد. شاید در این مسیر ورود مجلس به بررسی عملکرد کشورهایی که دشمنی خود را در سالهای اخیر آشکار کردهاند خالی از ضرورت نباشد.
منبع: هفته نامه شما
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها : اتاق فرمان فتنه بعدي, محمد مهدي اسلامي, تلاش انگلستان, کودتا در ایران, ,